Tijdens het herstellen van de operatie kwam ik tot een belangrijke conclusie. Wanneer je al je ledematen goed kunt gebruiken denk je hier vaak niet aan, dus doe dit nu maar even: Wat is het fijn dat je alles kan bewegen!
Van te voren had ik hier niet bij stil gestaan, maar wanneer je je arm niet volledig kunt gebruiken voel je je echt onthand. (ha, nee maar echt!)
Uit het ziekenhuis…
Toen ik de dag na de operatie het ziekenhuis mocht verlaten is Dirk nog nooit ZO voorzichtig de drempels over gegaan en de bochten door gereden.
Inmiddels was de zenuwblok (helaas) uitgewerkt, maar de paracetamol haalde nog het scherpe randje er van af.
Eenmaal thuis aangekomen ben ik in etappes naar boven gegaan en de eerste paar dagen ben ik de slaapkamer nauwelijks uit geweest. Ik kon simpelweg niet zelfstandig recht op gaan zitten, laat staan het bed uit komen.
Wanneer ik naar de wc ging kon ik niet naar de zijkant leunen om wc-papier te pakken. Wanneer ik ging douchen kon ik niet zelf mijn shirt uittrekken, mezelf wassen of afdrogen en ook opnieuw aankleden lukte niet.
Ik was al snel een brok pure frustratie. Ik voelde me hulpeloos, een zielige stumper en ik had pijn. De eerste paar dagen na de operatie, had ik meer last van mijn schouder dan de dagen voor de operatie. Ik kon op momenten geen houding vinden om de pijn minder te voelen.
Iedere dag een (te) klein stapje beter
Na een aantal dagen kon ik zelf steeds beter omhoog komen uit bed, ook zitten ging beter. Een paar dagen daarna kon ik zelf opstaan en rondjes lopen door het huis. Wat een bevrijding! Al was de trap nog wel een uitdaging…
De eerste keer zelf douchen en aankleden was heerlijk. Ik heb er 3 uur over gedaan, maar wel weer lekker alles zelf. (terug in de peuterfase)
In deze periode heb ik ontzettend veel gelezen en ook ben ik er trots op om jullie te vertellen dat ik officieel Netflix heb uitgespeeld.
Laatste controle en happy herstellen
Een week geleden ben ik weer terug naar het ziekenhuis geweest voor mijn 2e controle na de operatie. Bij de eerste controle, een maandje geleden, is met name gekeken naar het herstel van de operatiewond.
Deze keer is er opnieuw een röntgenfoto gemaakt van mijn schouder. Ik heb netjes iedere dag, kuch, mijn oefeningen gedaan waardoor fysio niet nodig was.
De chirurg noemde mijn herstel (en ik citeer) uitzonderlijk. 6 weken na de operatie kon ik mijn arm alweer volledig omhoog doen, zijwaarts helemaal omhoog en ook achter mijn rug bewegen.
Wel moet ik er op letten dat ik, omdat ik mijn arm minder heb gebruikt, weer wat kracht moet opbouwen. Maar zoveel had ik toch niet om mee te beginnen…
Voor degenen die het interessant vinden (ik vind het zelf heel tof om de voortgang te zien) heb ik hier de before en after röntgenfoto’s mijn sleutelbeen, en foto’s van het litteken op mijn schouder. Zo zie je ook hoe ik aan het herstellen ben.
