Afgelopen week heb ik afscheid moeten nemen van mijn lieve oma. Het is een lastige tijd geweest omdat ze ziek was. Ik vind het ontzettend heftig om te merken hoe zij zo snel, nog veel zieker werd. Het idee dat ze nu geen pijn meer heeft en niet meer hoeft te strijden is fijn. Ik ga haar ontzettend missen.
Als ik denk aan mijn oma…
Als ik denk aan mijn oma, dan denk ik aan heel vroeger.
Toen ik mijn allereerste verhalen mocht typen op haar computer.
Ieder verhaal werd zorgvuldig gelezen en gewaardeerd.
Zoveel jaar later ben ik altijd blijven schrijven.
Als ik denk aan mijn oma, dan denk ik aan het tekenen van mandala’s.
Een stapel papier, een passer, wat kleurpotloden en we waren beiden uren zoet.
Zoveel jaar later ben ik altijd creatief gebleven.
Als ik denk aan mijn oma, dan denk ik aan een enorme zolder.
Waar mijn neven, nichten, zus en ik elkaar bekogelden, met jongleerballen vanuit onze matras-forten.
Wanneer we bond, blauw en uitgeput beneden kwamen, kregen we een koud glas drinken.
Uiteraard daarna de opdracht om alle zooi weer op te ruimen.
Zoveel jaar later heb ik nog steeds een hekel aan opruimen.
Gelukkig blijft dit nog altijd een fijne herinnering.
Als ik denk aan mijn oma, dan denk ik aan het vermaken van kleding en het ontwerpen hiervan.
Samen met oma heb ik een kimono en een echte Harry Potter jurk gemaakt.
Zoveel jaar later draag ik die niet meer.
Maar de herinneringen draag ik nog wel met me mee.
Als ik denk aan mijn oma, dan denk ik aan vaker lief zijn voor mezelf.
Toen ik mentaal in de knoop zat kon ik regelmatig langsfietsen voor een kopje thee, een koekje en bovenal een luisterend oor.
Zoveel jaar later is dit advies nog altijd goed om mee te nemen.
Als ik denk aan mijn oma, dan denk ik aan zoveel leuke herinneringen.
Een familie fotoshoot, oma bij mijn neef Bas achterop de brommer, beschilderen van servies, zingen in de kerk, kilo’s mosselen eten en tenten bouwen onder de eettafel.
Zoveel jaar later, heb ik veel liefdevolle herinneringen als ik denk aan mijn oma.
