De eerste paar dagen in Zuid-Afrika waren echt een cultuurshock. We zijn na aankomst in Johannesburg gelijk op pad gegaan (gelukkig had ik in het vliegtuig een beetje kunnen slapen). Ik moet ook even uitleggen wie ‘we’ is. Ik heb deze reis mogen delen met Dirk, Dirks ouders en mijn schoonzus, schoonzwager en neefjes. Met z’n allen zijn we gelijk in een taxi gestapt en zijn we naar Soweto gereden.
Soweto is de grootste golfplatenhuisjes-wijk in Johannesburg, (SOuth WEstern TOwnship). Hier hebben we met de gids rond gelopen. Het is bizar om te zien hoe groot de verschillen zijn. Je rijdt door en stad met villa’s en ineens zie je huizen die hap-snap in elkaar gezet zijn. Golfplatenhuisjes van 2 bij 3, met een slaapkamer van 1 bij 1. Geen ramen en een gordijn als deur. Geen elektriciteit en geen stromend water. Het water haal je met de hele straat bij een kraan langs de weg. Op een gegeven moment keek de gids om de hoek van de straat en zei: “Turn around. Let’s go back now.” Oke, laten we gaan.
Niet dat ik me een moment onveilig heb gevoelt. In tegendeel. De mensen waren heel vriendelijk. Ook bij ons bezoek aan het huis van Nelson Mandela. Vol indrukwekkende verhalen over zijn leven en waar hij voor stond. Daar omheen waren heel veel mensen die ons graag wilden vertellen over de geschiedenis van hun land en stad.
Na ons bezoek aan Johannesburg zijn we naar een Wildpark gegaan; Madikwe. En wat we daar hebben gezien… Ongelooflijk! In eerste instantie was ik een beetje terughoudend om naar een wildpark te gaan. Maar, als je de wildernis in wilt duiken, dan is dit wel de ultieme manier om dieren te bekijken. Niet achter tralies in een dierentuin, maar in het wild waar ze horen. En beschermt tegen stropers, door rangers die ontzettend veel van dieren weten en ze met respect behandelen. Als je wilt zijn wat wij allemaal hebben mogen ervaren, check deze video van Madikwe: