Afgelopen maanden heb ik enorm genoten van veel dingen die in mijn agenda stonden. Lekker naar het bos met het gezin, Halloween vieren met mijn eigen Elsa, feestjes, bowlen en EINDELIJK naar het concert van Evanessence en Within Temptation.
Met mijn vader en zusje hebben we er al 2,5 jaar op moeten wachten doordat een bepaald virus steeds roet in het eten gooide. Na een snelle avondmaaltijd reden we naar Amsterdam waar we rustig naar binnen konden lopen bij de Ziggo Dome. Met plekken in de zaal konden we de sfeer goed voelen en keek ik dus niet alleen naar de artiesten maar ook naar alle verschillende mensen die er waren. Alle groepen van de samenleving waren vertegenwoordigd en genoten samen van de muziek.
De muziek was fantastisch en ik heb enorm genoten. Dat Amy niet alle noten haalde vond ik wel fijn, want dat lukte mij namelijk ook niet. Ik vond het enorm gaaf om de 2 dames even samen op het podium te zien. Dat had wat mij betreft wel wat langer mogen duren. Echte powervrouwen! Het plezier van alle bandleden spatte er vanaf en kwam goed over in de zaal.
Ineens is het weer zover, het is december! Een maand waar ik altijd naar uit kijk. Dit jaar… Not so much.
Sinterklaas
Het eerste jaar dat Emma bewust meeleeft met de avonturen van het Sinterklaasjournaal. Heb ik net de voorbereiding gedaan door te vertellen dat de Sint met een grote boot naar Nederland komt met de Pieten en de cadeautjes. Zinkt dat ding!
Gelukkig is Emma er totaal niet van onder de indruk: “Oh nee, water! Nu boot stuk. Waar zijn cadeautjes? Nat? Jammer.”
De intocht van de Sint heeft Emma gekeken met haar opa en oma. Dirk en ik hadden een bruiloft aan de andere kant van het land. Maar op de gestuurde foto’s zagen we een breed lachende Emma die ook in het dorp de Pieten en Sint heeft verwelkomt.
Pakjesavond was ook een groot succes. De Pieten hebben ons weer kunnen vinden en strooiden onverwachts in alle hoeken van het huis. Ineens stond er ook een enorme zak met cadeautjes voor de deur. Het inpakpapier vloog alle kanten op en al het gekregen speelgoed moest gelijk worden uitgepakt. Emma schreeuwde ook regelmatig “DANKJEWEL SINTERKLAAAAS” en ik weet zeker dat het zo hard was dat de Sint het heeft gehoord.
Minou
Dat ik niet echt zin heb in cosy kerstvibes ligt voor een groot deel aan het herbeleven en herdenken van het verlies van Minou. Zeker in de dagen naar haar verjaardag/sterfdag toe probeerde ik mezelf af te leiden met van alles en nog wat.
Mijn collega’s zijn enorm lieve meiden en in de eerste week van december heb ik regelmatig van verschillende kanten een check gekregen hoe het met me ging. Ik heb wel expres gezorgd dat ik niet op werk hoeft te zijn in de 2e week. Hoewel het idee van afleiding heel fijn is, had ik bedacht dat ik mezelf maar niet moest afleiden met baby’s.
Ik ben dus lekker thuis aan het rommelen geweest en heb opgeruimd, gesorteerd, gewassen, gevouwen, gekookt en ook eten rondgebracht aan anderen. Toen ik woensdagavond naar huis toe reed met Emma in de auto was het eerste moment in de week dat ik echt het verdriet voelde steken. Morgen is het zover.
Van te voren had ik 2 opties in mijn hoofd; Ik ga haar verjaardag vieren met een gebakje of ik zit de hele dag jankend in bad met een kerstfilm aan. Uiteindelijk werd het een gebakje terwijl ik in bad zat.
Gedurende de dag heb ik enorm veel lieve berichtjes gehad via de app, mail en kaartjes. Mijn moeder belde vanaf haar werk en mijn schoonouders zijn even langs geweest met een mooi cadeautje om Minou te herdenken.
In de ochtend kon ik mezelf nog wel bezig houden, maar in de middag was ik al mijn energie kwijt. De bevalling van Minou speelde door mijn hoofd op repeat en ik kwam hier ook even niet uit. Dan maar er aan toe geven. Dat mag er ook zijn.
Bij het ophalen van Emma bleek dat ze met de leidsters ook een tekening had gemaakt voor ons. Een dikke knuffel voor papa en mama. Dat was ook alles wat ik nodig had.
Kleine verrassing
De afgelopen weken heb ik wel nog een kleine verrassing met me meegedragen. Vanwege wat we hebben meegemaakt hebben we met een hele kleine groep het nieuws eerder gedeeld. Met de rest van de wereld deelden we dit wat later. Inmiddels kun je er bijna niet meer omheen. Alle onderzoeken en echo’s zijn goed. Ik heb er weer op leren vertrouwen. Het kan. Het is goed. Ik hoop dat ik er steeds meer van kan gaan genieten…
Wat een heerlijk nieuws! Een broertje of zusje voor Emma en Minou! Probeer te genieten van je zwangerschap, hoe moeilijk dat ook lijkt! De plek van minor wordt nooit ingenomen, maar nieuw leven is op komst! Proficiat!
Dankjewel lieve Carla <3