Vanuit mijn ervaring als ADDer weet ik dat ik soms even een “huh”-momentje kan hebben. Maar gelukkig kan ik mezelf ook nu nog steeds wel verrassen.
In de loop der jaren heb ik bijzondere dingen terug gevonden; sleutels tussen de kerstballen, schoenen in de vriezer en shampoo in de koelkast.
De laatste paar weken is het wel erger geworden en ik vermoed dat dit te maken heeft met een nieuw project waar ik mee bezig ben. Dat heeft zeker de eerste weken veel energie gekost en ook wat spanning met zich meegebracht.
Nu heb ik gelukkig weer iets meer regelmaat te pakken in mijn leven (kuch, nog wel even een migraine aanval), maar ik heb het idee dat ik alles steeds meer op de rit krijg.
Het is nogal een uitdaging geweest om de onrust in mijn hoofd weer een plekje te geven en ook weer even op 1 lijn te komen met mijn lijf.
Van de week heb ik nog een theezakje in de verkeerde beker gemikt en heb ik een afspraak verzet omdat ik een dubbele afspraak had gemaakt. Na het verzetten van de afspraak kwam ik erachter dat 1 van de afspraken een week later was en dat ik dus nu een dubbele afspraak had gemaakt.
Gelukkig kan ik het wel allemaal relativeren, want er gebeurt ook van alles in mijn hoofd en lijf. ADD? Nou, ADD-2!
Ik ben zwanger!
Dirk en ik zijn compleet in de wolken. Na de eerste echo waren de eerste zenuwen al wat minder geworden. We konden zien dat het hartje klopte. Aan het begin van de echo lag de kleine nog wat stil. Maar na een tijdje zagen we ineens de armpjes bewegen en ook de beentjes trappelen.
Inmiddels ben ik ruim 18 weken zwanger en zijn gelukkig de ergste vermoeidheid en misselijkheid voorbij.
Mijn buik begint ook steeds meer te groeien en ik kijk ook enorm uit naar de komende maanden!
Hieronder een foto van de eerste echo! De kleine ligt naar de “camera” toe met de buik naar voren. Hello little one!
