Vrij snel werd duidelijk dat we een paar dagen moesten blijven in het ziekenhuis. Ook ’s nachts werd er antibiotica toegediend en in de ochtend daarna werd er weer wat bloed afgenomen bij Emma.
Weer een prik. Weer een bleek en vermoeid babygezichtje. Weer sonde voeding. Weer dat gevoel van onmacht. Read more…
Dirk was (net als ik) eigenwijs en besloot voor de zekerheid toch de verloskundige te bellen. Toen zij er was en me rustig zag liggen verwachtte ze ook dat het wel zou weg trekken. Maar na een check vertelde ze me dat het wel echt was begonnen, onze dochter was onderweg! Read more…
In de aanloop van de echo waren er al verschillende pooltjes in familie-whatsappgroepen. De stemmen waren redelijk 50/50 verdeelt. Er zijn zoveel bakerpraatjes over… Read more…
Van de week heb ik nog een theezakje in de verkeerde beker gemikt en heb ik een afspraak verzet omdat ik een dubbele afspraak had gemaakt. Na het verzetten van de afspraak kwam ik erachter dat 1 van de afspraken een week later was en dat ik dus nu een dubbele afspraak had gemaakt. Gelukkig kan ik het wel allemaal relativeren, want er gebeurt ook van alles in mijn hoofd en lijf. ADD? Nou, ADD-2! Read more…