Tijdens onze vakantie zijn we een weekje op de camping geweest, lekker in de buurt. Helaas was het weer niet altijd ideaal. In 1 week hadden we standje sauna, standje sproeier en standje woei. Dus uiteindelijk zijn we een dagje eerder naar huis gegaan. Het inruimen van de caravan duurde langer dan de rit naar huis (die was 15 minuutjes). Read more…
Er was fijne pianomuziek. Lieve woorden. Blikken van andere ouders naar elkaar. Zachtjes spelende broers en zussen. Dirk aan mijn zij, zijn hand in de mijne. De realisatie dat ik niet alleen ben in mijn verdriet. Dat was al genoeg om de tranen achter mijn ogen te voelen branden. Read more…
Je blijft maar huilen.
Hartverscheurend klinkt je gehuil door het huis.
Je hebt gedronken, een schone luier en je wrijft in je ogen. Read more…
Vrij snel werd duidelijk dat we een paar dagen moesten blijven in het ziekenhuis. Ook ’s nachts werd er antibiotica toegediend en in de ochtend daarna werd er weer wat bloed afgenomen bij Emma.
Weer een prik. Weer een bleek en vermoeid babygezichtje. Weer sonde voeding. Weer dat gevoel van onmacht. Read more…